روان شناسی شخصیت زیدری نسوی بر مبنای ابعاد درونگرایی و برونگرایی

روان‌شناسی شخصیت مؤلفان آثار ادبی از زیرشاخه‌های دانش نوبنیان روان‌شناسی ادبیات است. این رویکرد پژوهشی تأثیر صفات شخصیتی نویسنده در شکل‌گیری ساختار درونی و بعد زیبایی‌شناختی اثر ادبی را مورد بررسی قرار می‌دهد. نفثه المصدور زیدری از منابع ارزشمند جهت بررسی از این منظر به شمار می‌رود. زیدری با خود افشایی و حضور ملموس در اثرش، امکان چنین جستاری را به دست محقق می‌دهد. در مقاله حاضر، شخصیت زیدری بر اساس نظریات دو روان‌شناس مشهور، یونگ و هالند، از بعد درونگرایی و برونگرایی مورد واکاوی قرار گرفته و ابعاد فرعی شخصیتی برونگرای اجتماعی، هنری، جست‌وجوگر، احساسی و شهودی و درونگرای حسی در شخصیت وی بازشناخته شد. همچنین تأثیر این صفات در ساختار درونی، بیرونی و بعد زیبایی شناختی اثر نیز بررسی گردید. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که زیدری از شخصیتی متعادل با تمایل بسیار به برونگرایی برخوردار بوده‌است. تیپ های شخصیتی برونگرای احساسی، برونگرای شهودی، برونگرای هنری، جست وجوگر، اجتماعی و درونگرای حسی در شخصیت او وجود دارد و در خلق اثرش تآثیر گذاشته است.